Ιανουάριος 2011. Πάω το πρωί στο γραφείο και βρίσκω αυτό το χαρτάκι.
Τότε εξοργίστηκα! Θύμωσα! Ένιωσα ότι όλη μου η προσπάθεια στο γραφείο είχε ηττηθεί. Τόσες προσπάθειες, τόσο ξενύχτια για να δεχτώ παρατήρηση (;;;;) για τα χαμένα καπάκια. Τόσα χρόνια διάβασμα για να ψάχνω στα 28 μου χρόνια καπάκια!
Ιανουάριος 2017. Το facebook μου θυμίζει αυτή την ανάρτηση! Γελάω! Μάλλον.. χαμογελάω! Γιατί τώρα πια είναι τόσο μακρινό όλο αυτό!
Και οι αναμνήσεις έρχονται η μια μετά την άλλη!
Το απόγευμα που πήγα για συνέντευξη! Που μπήκα στο γραφείο του Χρήστου να ρωτήσω πού είναι το γραφείο του κου. Ν. που θα μου έπαιρνε την συνέντευξη!
Η 1η ημέρα στην δουλειά, που ο Χρήστος με κέρασε καφέ (και πολλούς καφέδες, φαγητά, παγωτά στην συνέχεια!).
Σε όλους μίλησα στον πληθυντικό! Όλοι μου είπαν να τους μιλάω στον ενικό. Εκτός από τον Σωτήρη! Ο οποίος αργότερα συνειδητοποίησα ότι με δούλευε κανονικά και το διασκέδαζε που ήμουν ψαρωμένη!
Και οι ημέρες περνούσαν! Τα χρόνια περνούσαν!
Όλοι μαζί σε γιορτές, γενέθλια, επιτυχίες και αποτυχίες! Ξενύχτια, δουλειές, τσακωμοί!
Μόνιμη διαμάχη το κλιματιστικό! Συγνώμη Χαρά και Φίλιππε! 🙂
Εκρήξεις θυμού και παρεξηγήσεις εν μέσω προθεσμιών! John δεν είμαι γραμματέας σου! :p
Προσωπικές στιγμές μοιρασμένες ανάμεσα σε κλασέρ. Ελεύθερες ξεκινήσαμε με την Μαρία και τώρα…. Τώρα όλα είναι αλλιώς!
Μια ανθοδέσμη αγάπης την τελευταία μου ήμερα πριν γεννηθεί η Κ!
Και μια υπόσχεση.. Ότι θα επιστρέψω!
Και τελικά δεν θα επιστρέψω! Για καλό σκοπό! Αλλά δεν θα επιστρέψω!
Δεν θα ξαναπιώ καφέ στο ίδιο γραφείο με τον Χρήστο, δεν θα ξανατσακωθώ με την Χαρά και τον Φίλιππο, δεν θα με «απειλήσει» ο Σωτήρης ότι θα μου φέρει την παντόφλα στο κεφάλι, δεν θα ξαναβγώ με τον Ηρόδοτο για τσιγάρο, δεν θα με πρήζει η Μαρία με τις περίεργες μουσικές της, δεν θα πλακωθώ με τον John για το ποιος πρέπει να κάνει την δουλειά!
Τόσα χρόνια μετά τα χαμένα καπάκια και νοσταλγώ ήδη κάποιες στιγμές. Στιγμές που όταν της ζούσα, ήθελα να εξαφανιστώ από το γραφείο!
Και τώρα θέλω να επιστρέψω!
Εντάξει υπερβάλλω!
Αλλά… θα μου λείψετε ρε! Θα μου λείψετε πολύ!!!!!!!
Και πάρτε με ρε σεις κανά τηλέφωνο!
Και να περνάτε καλά! Να προσέχετε τον εαυτό σας! Και να προσέχετε και τον ΦΝ. Τώρα που τα βλέπω από μακριά, είναι καλούλης μωρέ! Περίεργος αλλά καλούλης!
Σας αγαπώ! Και μου λείπετε! Το ξαναείπα!
Σας το ξαναλέω!
Μου λείπετε ήδη πολύ!
Και εμεις σε αγαπαμε ! Ολοι με τα πανω μας κ με τα κατω μας. Με τις χαρες και τις λυπες. Με την φθορα της καθημερινοτητας ! Ομως ! Σιγουρα θα πρεπει να παμε την ομαδικη μπυρα του Χρηστου . ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΤΕΙ οταν θα μπορουμε ολοι.
Take care και καλη αρχη στο νεο ξεκινημα !
With love.
M.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ησουν τυχερη που καταφερες να δημιουργησεις τετοιες σχεσεις στον εργασιακο χωρο! ευγε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Για φαντάσου εμένα τι μου θύμισες με όλα σου τα γραπτά! Όλη μου την εργασιακή ζωή μέσα σε 50 το πολύ λέξεις!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
όταν αποχαιρετάς μια δουλειά, πάντα σου λείπουν διάφορες στιγμές, είτε έχεις φύγει με καλό είτε με άσχημο τρόπο! εύχομαι να είσαι ευτυχισμένη με ότι κανεις! φιλάκια!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Α ρε συ Μαρθούλι!!! μόνο τα καλά μας μένουν τελικά! αλλά κι αν μας μείνει και τίποτα πιο άσχημο ακόμη κι αυτό τη γλύκα της ανάμνησης θα έχει!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!